|
Nederlandse hartpatiënten naar België?
ROERMOND/AALST - De Stichting Nederlandse Hartpatiënten (SNH) gaat hartpatiënten de mogelijkheid bieden een operatieve ingreep te ondergaan in België. De stichting heeft daartoe afspraken gemaakt met het vooraanstaande
Onze Lieve Vrouw Ziekenhuis (OLV) in Aalst.
Op dit moment staan er zo'n 2.500 hartpatiënten in Nederlandse ziekenhuizen op wachtlijsten. Van hen wachten er ongeveer de helft, 1200-1300, al langer dan twee maanden (sommigen zelfs ruim acht en een halve maand) op een levensreddende hartingreep. Zoals in het AZG, het Academisch Ziekenhuis Groningen, waar de wachttijden ernstig uit de hand gelopen zijn.
Een groep van totaal vijf Belgische ziekenhuizen zal zo nodig honderden in nood verkerende Nederlandse hartpatiënten te hulp schieten. Dat meldden recent het Algemeen Nederlands Persbureau ANP en de dagbladen Trouw en De Telegraaf.
De vijf centra liggen in de Nederlands-Belgische grensstreek. Het Onze Lieve Vrouw-ziekenhuis vervult een coördinerende rol bij het verdelen van hartpatiënten over de betreffende Vlaamse ziekenhuizen. Het OLV kan tot medio 2003 zo'n driehonderd Nederlanders behandelen. Het ziekenhuis Oost-Limburg in Genk, dat met het OLV samenwerkt, heeft voor dezelfde periode capaciteit over voor circa 200 Nederlandse patiënten. Indien nodig zullen naast deze twee grote ziekenhuizen nóg drie Vlaamse centra klaar staan om Nederlanders op te vangen.
"Zeer urgente gevallen kunnen, na als patiënt te zijn geaccepteerd, in Aalst binnen 24 uur geopereerd worden. Semi-urgente patiënten binnen een week en de overige groep hartpatiënten binnen vier weken", zo blijkt uit een brief van de SNH aan Nederlandse cardiologen, verzekeraars en huisartsen.
In Nederland is er geen enkel gespecialiseerd centrum dat binnen een maand een hartingreep realiseert bij een patiënt zónder spoedindicatie!
Wachttijden nemen eerder toe dan af
De SNH heeft in de voorbije maanden besprekingen gevoerd met het gerenommeerde ziekenhuis in Aalst. Daar onderging enkele jaren geleden ook de Belgische Koning Albert II met spoed een succesvolle hartoperatie.
Met het inschakelen van de Belgische ziekenhuizen wil de Stichting Nederlandse Hartpatiënten iets doen aan de lange Nederlandse wachtlijsten.
SNH-voorzitter J. van Overveld zei in de krant De Telegraaf: "Omdat de wachttijden voor hartinterventies, zoals dotterbehandelingen en openhartchirurgie, in de dertien Nederlandse hartcentra eerder toe- dan afnemen, gaan steeds meer mensen zélf op zoek naar een ziekenhuis in het buitenland waar zij snel geholpen kunnen worden. Wij vrezen dat dit proces ook onder de nieuwe regering-Balkenende niet anders zal gaan De wachttijden in de ziekenhuizen hebben in de voorbije jaren al talrijke levens gekost."
In de brief aan de cardiologen, huisartsen en verzekeraars stelt de stichting: "Zowel binnen- als buitenlandse organisaties spelen daar ten gevolge van de toegestane grensoverschrijdende gezondheidszorg in toenemende mate handig op in. Behandelingen in het buitenland vinden momenteel regulier plaats, mede doordat patiënten op allerlei manieren naar mogelijkheden in het buitenland zoeken. Vaak beseffen zij nauwelijks dat de geboden zorg mogelijk van inferieure kwaliteit zou kúnnen zijn. Om een wildgroei van behandelingen in buitenlandse hartchirurgische centra van twijfelachtige kwaliteit tegen te gaan, vinden wij dat het onze taak is om hierin een coördinerende rol te spelen."
Die drang om naar het buitenland af te reizen op zoek naar gezondheid, begrijpt Van Overveld heel goed. "Velen zijn immers het wachten op harthulp beu", constateert hij in De Telegraaf. "Zij zoeken via het internet. Het is puur shoppen. Hartpatiënten in tijdnood komen zó zelfs in Italië terecht. Daar blijken dan geen wachtlijsten te zijn en kunnen ze meteen worden geholpen. Maar het is de vraag of al deze zogenaamd snelle ziekenhuizen ook goede ziekenhuizen zijn. Dat kun je vaak niet uit de website van zo'n hospitaal opmaken."
Harttoerisme stroomlijnen
De Stichting Nederlandse Hartpatiënten, die midden jaren zeventig van de vorige eeuw ook groots opgezette noodluchtbruggen voor hartpatiënten naar onder meer de Verenigde Staten en Groot-Brittannië organiseerde, zegt "al jarenlang zeer goede ervaringen" te hebben met het Onze Lieve Vrouw-ziekenhuis in Aalst. "Een topcentrum! Daar steken wij onze handen voor in het vuur."
Volgens Van Overveld probeert zijn patiëntenbelangenorganisatie het Nederlandse harttoerisme binnen Europa op deze wijze te stroomlijnen. "Patiënten die, bijvoorbeeld in Groningen, al acht maanden wachttijd op hun teller hebben staan, hebben er geen enkel belang bij wanneer zij heel ver van huis geopereerd worden. Ziekenhuizen in Italië of Portugal beschikken dan wellicht over Nederlands(sprekend) personeel, maar als zo'n patiënt in de nacht plotseling in paniek raakt, is er meestal geen Nederlandse verpleegkundige die te hulp komt..."
Spil in de 'uitlevering' van Nederlandse hartpatiënten is hartspecialist dr. R. De Geest van het OLV. Van Overveld: "Hij heeft zich bereid getoond om medische gegevens van elke door ons aangemelde patiënt te beoordelen. Vervolgens wordt de patiënt naar een samenwerkend ziekenhuis verwezen. Een centrum met specifieke ervaring in de betreffende pathologie. Maar de patiënt kan ook in Aalst behandeld worden.
Misschien blijft de hausse uit
Overigens benadrukt voorzitter Van Overveld: "Het is níet zo dat wij binnenkort als organisatie met busladingen hartpatiënten op weg naar België gaan. Zó is, helaas volledig zónder onze medewerking, het bericht in sommige Vlaamse kranten terecht gekomen. Sommige Belgen zijn als gevolg daarvan nu bang - en ook boos - dat Nederlandse hartpatiënten de plaats zullen gaan innemen van Belgische patiënten. Daarvan is uiteraard géén sprake! Dergelijke stemmingmakerij is geheel de verantwoordelijkheid van de Belgische media, die deze vertaalslag eigener beweging hebben losgelaten op correcte berichtgeving in de Nederlandse kranten. Het enige dat wij het Nederlandse publiek hebben laten weten is: wij hebben mogelijkheden om Nederlandse hartpatiënten, indien zij dit wensen, op korte termijn aan een goed Belgisch ziekenhuis te helpen. Wij hebben contact gelegd met het OLV in Aalst dat over een goed en alom erkend hartcentrum beschikt. 'Aalst' op zijn beurt heeft vier goede collega-ziekenhuizen in België bereid gevonden bij te springen in het geval er een stroom Nederlandse hartpatiënten ontstaat. Maar voor hetzelfde geld blijft die hausse aan hartpatiënten uit! Ook al zijn er zo'n 1250 Nederlanders die al te lang wachten op een ingreep!" En: "Ik zou graag nog één ding willen benadrukken, namelijk, dat de Stichting Nederlandse Hartpatiënten níet wenst te suggereren dat de samenwerking met de vijf goede Vlaamse ziekenhuizen betekent dat de andere ziekenhuizen in België kwalitatief dus niet zouden deugen. Ook daarvan is geen sprake, maar sommige mensen scheppen er kennelijk behagen in om dingen bewust verkeerd te willen interpreteren. Wij hebben slechts gezegd dat de genoemde vijf centra in ieder geval goed zijn."
De SNH werkt samen met de professionele Vlaamse patiëntenorganisatie No Border-Patiëntenzorg (NB). Deze zal de patiënt en zijn/haar naaste familie sociaal zal begeleiden. De dienstverlening van de NB bestaat onder meer uit:
- Bespreking van het medisch dossier met chirurgische teams, evenals het vaststellen van de behandeldatum;
- Het afgeven van een betalingsgarantie aan het ziekenhuis;
- Maken van kostenanalyse voor de verzekeraar;
- Het regelen van de administratieve formaliteiten bij aankomst van de patiënt in het ziekenhuis;
- Het regelen van het verblijf van familieleden en/of begeleidende personen nabij de hartkliniek;
- Het op de hoogte houden van de verwijzende arts en/of de verzekeraar van de toestand van de patiënt;
- Gesprekken met de verzekeraar indien onvoorziene ingrepen of onderzoeken nodig blijken;
- Indien de patiënt naar huis wil, kan transport geregeld worden, e.d.
"Deze dienst van No Border-Patiëntenzorg", zo staat in het schrijven van de stichting Nederlandse Hartpatiënten te lezen, "heeft niet alleen betrekking op hartinterventies, maar eveneens op andere behandelingen op korte termijn, zoals heupoperaties, neurochirurgische- en vasculaire ingrepen en dringend noodzakelijke onderzoeken (zoals CT- en MRI-scanning). No Border heeft op basis van zijn jarenlange ervaring met verschillende ziekenhuizen een keuze gemaakt uit deze instellingen. Door de dagelijkse aanwezigheid van NB-medewerkers zorgen zij voor een continue evaluatie."En, voegt voorzitter Van Overveld eraan toe: "Wij zijn ervan overtuigd dat wij met bovenomschreven afspraken en organisaties in de toekomst een medisch verantwoorde behandeling kunnen aanbieden patiënten die als gevolg van wachtlijsten in Nederland hun toevlucht zoeken in het buitenland." Overigens: "Alvorens wij een aanvraag in het buitenland indienen, doen wij op de eerste plaats onderzoek of de behandeling in eigen land uitgevoerd kan worden. Dat immers geniet binnen onze organisatie altíjd de voorkeur."
De stichting is inmiddels begonnen voortaan elke maand een overzicht te publiceren van de wachtlijst voor bemiddeling via de SNH naar België. Tot nog toe publiceerde de stichting alleen de wachtlijsten van Nederlandse ziekenhuizen.
Bron: Stichting Nederlandse Hartpatienten
| 
